Obraz Zdzisława Beksińskiego przedstawia surrealistyczną i niesamowitą scenę zdominowaną przez masywne, ozdobne krzesło o wydłużonej, niemal organicznej strukturze. Na szczycie krzesła znajduje się tajemnicza postać owinięta w czerwony płaszcz, pochylona jakby w rozpaczy lub zadumie. Tło to burzliwe, pełne wirujących chmur niebo z przelatującą kometą. Krajobraz poniżej jest pustynny i apokaliptyczny, z innym, mniejszym, podobnie zaprojektowanym krzesłem na boku i rozpadającym się budynkiem w oddali, co potęguje poczucie opuszczenia i ruiny.