An (((nastrojowa scena w stylu Zdzisława Beksińskiego))), wywołująca ten sam nastrój melancholii i złych przeczuć, gdzie a (mała postać w długiej, zwiewnej białej sukni) stoi w milczeniu pośród (złowieszczego obrazu). Okolica przesiąknięta jest tonami Umbrii i optymizmu, a nad głową wisi stary, zardzewiały pociąg przypominający (pocisk balistyczny), a jego zardzewiałe przekładnie i tory sugerują poczucie opuszczenia i zaniedbania sięgające wieków wstecz. Scena emanuje namacalną atmosferą starożytności i rozkładu, co postać w eleganckiej sukni tylko wzmacnia
An (((nastrojowa scena w stylu Zdzisława Beksińskiego))), wywołująca ten sam nastrój melancholii i złych przeczuć, gdzie a (mała postać w długiej, zwiewnej białej sukni) stoi w milczeniu pośród (złowieszczego obrazu). Okolica przesiąknięta jest tonami Umbrii i optymizmu, a nad głową wisi stary, zardzewiały pociąg przypominający (pocisk balistyczny), a jego zardzewiałe przekładnie i tory sugerują poczucie opuszczenia i zaniedbania sięgające wieków wstecz. Scena emanuje namacalną atmosferą starożytności i rozkładu, co postać w eleganckiej sukni tylko wzmacnia