Obraz Zdzisława Beksińskiego przedstawia surrealistyczną i mroczną scenę, pełną symbolizmu i niepokoju. Na pierwszym planie widzimy postać tajemniczej kobiety o czarwnych włosach ale zniekształcona w sposób charakterystyczny dla twórczości Beksińskiego. Postać ma przerażającą, szeroko otwartymi ustami, co nadaje jej groteskowy i przerażający wygląd. Siedzi w nienaturalnej pozycji, trzymając w dłoniach itelefon biurowy , które wydają się być częścią jakiegoś tajemniczeg Na ścianie po lewej stronie widoczne są delikatne kontury rąk, które wyglądają, jakby były zarysowane lub odbite, co dodaje obrazowi jeszcze więcej tajemniczości i niejednoznaczności. Cała scena jest przepełniona poczuciem beznadziei, samotności i zagrożenia, co jest charakterystyczne dla twórczości Beksińskiego. Postać ma na sobie brązowy, zniszczony garnitur i czerwony krawat, które wyglądają na zużyte i zdeformowane, co dodaje całości atmosfery rozpadu i zaniedbania. Na jednej z nóg ma założony niebieski damski but na wysokim obcasie, co wprowadza element absurdu i surrealizmu.Tło obrazu jest mroczne i zdominowane przez odcienie brązu i pomarańczu, które potęgują wrażenie niepokoju i apokaliptycznej atmosfery. W oddali widać zrujnowane budynki i struktury, które wyglądają jakby były w stanie rozpadu. W tle, na prawo od głównej postaci, widać sylwetki innych, podobnie zdeformowanych postaci, które wydają się być wtopione w otaczający krajobraz, jakby były częścią tego zniszczonego świata.